عبدالله مستوفی در جلد سوم شرح زندگانی من بعد از توصیف شخصیت مدرس به نقل داستان خریده شدن مدرس در کوچه میرزامحمود وزیر (علیرضا جاویدی فعلی) میپردازد:

از خیابان برق که به کوچه میرزا محمود وزیر سرازیر شوند، دست چپ به چند کوچه برمیخورند، اولی آن کوچه عریض کم طولی است که کوچه میرزا محمود را به کوچه سرتخت مربوط میکند، کوچه دوم کوچه میرزا محمد قوام الدوله است، که بواسطه معبر تنگی که در آخر، بکوچه سرتخت دارد، کوچه سوراخی معروف است. کوچه سوم، کوچه حاجی فخر الملک است، که در محاذي تکیه سرتخت، باین گذر باز میشود. کوچه چهارم کوچه نصیر الدوله (بدر) است که آنهم بگذر سرتخت، میرود. کوچه پنجم کوچه بنبستی باسم کوچه آقا عزیز است که در این کوچه خانه هاي قدیم مشیر السلطنه واقع میباشد. این خانه ها را میفروختند. مدرس پول هاي خود را از صندوق مباشرت مجلس گرفت، و مبلغی هم قرض کرد، و این خانه ها را یکجا خرید. یکدست آنرا مجزي و تعمیر کرد و فروخت و از قیمت آن هم قرض خود را داد، و مازاد آنرا بمصرف تعمیرات دست دیگر رساند. این حیاط دو تا خلوت هم، در عقب داشت که ممکن بود بکوچه نصیر الدوله در پیدا کرده و علیحده از آنها استفاده شود، و این خانه خانه مدرس شد.

این خانه نمونه ای خوب برای درک معماری خانه های تاریخی ایرانی است. بخشهای مختلف موزه عبارتند از: دو گالری ثابت روایتگر دوران زندگی سیدحسن مدرس از کودکی تا شهادت و شرح قرارداد 1919 و…، بنیاد مدرس و فضای نمایشگاه موقت خانه موزه شهید مدرس در محله تاریخی و با اصالت عودلاجان تهران واقع شده است.